Montevideo en terug thuis
De grootste verandering waren wij, en nog meer onze kinderen. Aan het begin van de reis was het moeilijk voor ons om 5 tot 6 km te wandelen door de stad en moesten we ze een soms meeslepen wanneer we meer moesten doen om de procedures van de reis te voltooien. Ik kan me nog herinneren dat ik een paar retourtjes alleen heb gemaakt omdat ze niet zoveel meer wilden wandelen. Nu lag ons daggemiddelde met wandelen door de stad op 10 km met één dag zelfs 17 km zonder veel gezaag. En het waren zelfs de kinderen die om meer vroegen. Nog een voorbeeld: aan het begin van onze reis waren ze dol op een bepaalde speeltuin die voor hun leeftijden was gemaakt en hadden ze moeite bij een andere met een steil stuk waar ze bang voor waren. Daarnaast was er ook nog een grote met gras begroeide heuvel in een park naast het strand waar ze niet durfden op- of afklimmen. Vandaag verveelden ze zich bij de eerste speeltuin en renden ze de helling van de tweede af, net zoals ze plezier hadden bij het op en af gaan van die befaamde met gras begroeide heuvel.
Het is bijna 6 maanden geleden dat we van huis zijn vertrokken, aan de ene kant ging de tijd heel snel voorbij, maar aan de andere kant lijkt het begin van onze reis nu zo ver weg. Aangekomen op de luchthaven Carrasco Montevideo, ongeveer 3 uur voor onze vlucht, leek het veel groter dan op de heenweg. Het inchecken van onze bagage kostte ons een goed uur en om 12:15 zoals gepland, stonden we te wachten om in te stappen. We maakten van dit moment gebruik om te lunchen en maakten een kleine culinaire afwijking door daar naar de McDonald's te gaan, tot groot plezier van de kinderen.
Onze vlucht was een nachtvlucht, ik vond het vreemd omdat we zoals gepland om 14.20 uur vertrokken en zonder problemen op tijd om 01.40 uur landden. Uiteraard was dit de tijd van in Uruguay, want als we het verschil van 4 uur hierbij optelden, werd het 05.40 uur en zo werd ook meteen de term nachtvlucht verklaard. De vlucht was vreselijk, iets meer dan 11 uur in het vliegtuig is lang, ik weet echt niet hoe we de 16 uur van de heenvlucht hebben overleefd. We moesten nu onze aansluitende vlucht halen met een half uurtje meer tijd omdat we vroeger dan gepland waren geland. We realiseren ons al snel dat de mensen aan deze kant van de wereld veel meer gestrest zijn, de luchthaven van Madrid is enorm, we moesten door de paspoortcontrole en tot onze grote verbazing ook opnieuw door de douanecontrole voordat we aan boord konden gaan naar Toulouse. Uiteindelijk kwamen we net op het nippertje aan voor het instappen van onze laatste vlucht en bleven we niet in Spanje.
We waren blij om de familie om 8.30 uur weer te zien in Toulouse, ook al hadden we niet geslapen en waren we een beetje moe, de dag is goed verlopen. Pas de volgende dag voelen we de gevolgen van een jetlag. Na de heenreis naar Montevideo snapten we het niet helemaal, maar nu begrijp ik veel beter wat NASA bedoeld wanneer ze zeggen dat 1 uur tijdsverschil gelijk staat aan 1 dag om te herstellen.
We zijn weer thuis en wachten op de aankomst van onze auto die zondag de boot heeft genomen en op 22 maart in Antwerpen zou moeten aankomen. We zijn bezig met een aantal mooie projecten, maar meer willen we er nog niet over zeggen.