Alle beschikbare artikels...
Van onvoorzien naar onvoorzien 20/11/2023
We hebben één avond en zaterdag doorgebracht op het veld van Oscar, we raakten bevriend met Juliano, de bewaker, die de ambitie heeft om fotograaf-kunstenaar te worden. Zaterdag hebben we samen met hem het terrein schoongemaakt, dode bladeren en paardenmest verwijderd, in de hoop daar wat minder muggen te hebben. Maar omdat de buurman zojuist zijn velden met citroenbomen naast het land had behandeld, was de operatie zonder succes.
's Avonds, terwijl we werden verslonden door muggen, ook al waren we ingesmeerd met muggenspray, arriveerde er een jong Duits echtpaar in een Chileense auto. Ze hadden eerst Peru en Bolivia doorgereisd met de rugzak en huurden vervolgens de auto in Chili. Ze waren nog niet zo lang in Argentinië, en we zagen dat ze nog veel moeite hadden om aan de normen van dit land te wennen en we hielpen hen om de enige douche (zoals bij Matias) te gebruiken die beschikbaar was omdat het prachtige toiletgebouw, gemaakt met adobe en recyclage materiaal, volledig vol was met wespen- en horzelnesten.
De volgende ochtend gaan we opnieuw op route omdat we weer belaagd werden door een horde muggen, maar enkel nadat we de Duitsers hebben geholpen met een probleempje met hun auto. Ze dachten koelingsvloeistof gekocht te hebben bij een garage in een bidon van ruitenwas, maar het was olie, waarschijnlijk omdat ze heel slecht de taal spraken. En dit mengsel maakte een soort van mayonaise pasta aan op de dop. We hadden ons als doel gezet om via de Paso San Fransisco Chili in te gaan.
Op zoek naar een mooi plekje om leuk de verjaardag van Leon te vieren maandag, rijden we richting San Fernando del Valle de Catamarca. Wanneer we aankomen op de camping municipal, zien we dat we daar geen ontvangst of Wifi hebben, en omdat we de volgende dag toch wel de oma’s en opa’s willen bellen, gaan we verder naar de camping in het dorpje ernaast, in Coneta. Deze was spijtig genoeg gesloten, maar bij de ingang ontmoeten we 2 jongeren die ons voorstellen hen te volgen naar een plaats aan de overkant van de rivier, tegenover de camping, wat we ook doen.
Wanneer we aankomen, waren er vele families op die plaats om gezellig de zondag namiddag door te brengen. De twee jongeren gaan terug weg en zeggen nog net dat op het einde van deze plaats een “aborigène” woont. We vragen aan meerdere personen of we hier wel mogen overnachten en we spelen wat in de rivier. Dan gaat iedereen langzaamaan weer naar huis en we zien inderdaad een verlaten caravan in de verte staan. Het is al avond en een slaapdronken persoon verschijnt uit de caravan en roept dat we hier niet kunnen blijven want er zijn vossen, poema’s en veel slangen. En dan begrijp ik het meteen, wanneer ik deze persoon zie, het is de fameuze “aborigène” waar de jongeren het over hadden. Ik ga met hem praten en zeg dat ze ons deze plaats hebben aangewezen en dat we hier in principe een nachtje mochten blijven staan.
Deze « aborigène » was niemand minder dan Pablo, een Argentijnse surfer die het licht heeft gezien na een surf ongeluk in Hawaï en die sindsdien hier is komen wonen aan de rand van de rivier. We hebben hem beter leren kennen, samen de verjaardag van Leon gevierd en nog een extra nacht blijven staan.
We vertrekken weer dinsdag namiddag richting Aimogasta, door de immense woestijn ten noorden van La Rioja. Alle kampeerplaatsen waren in de volle zon zonder enige schuilplaats en dat sprak ons helemaal niet aan. We hadden geen zin om weer op de camping/achtertuin in Aimogasta te gaan staan, ookal was het een mooie plaats, dus we besluiten om verder te rijden richting Tinogasto en we stoppen een nachtje naast een dam en een ophangbrug “El puente Colgante” op een Eco camping in opbouw.
De volgende dag, omdat we al dichtbij Tinogasta waren, hebben ervan geprofiteerd om een wandeling te doen genaamd “El circuito la Higueritas”. Dit was een prachtige canyon waar we leuk over het water konden springen en mooi het landschap konden ontdekken. Na de wandeling zijn we naar de camping Los Olivos gegaan in Santa Rosa, waar tot onze grote verbazing de campingbaas nederlands praat. We leren het koppel beter kennen, hij is Argentijn en zij komt van Nederland, wij vertellen ook over onze reis en ze stellen voor om te blijven om hun te helpen de camping op te starten voor het seizoen over twee weken. We gaan akkoord om te helpen, maar we besluiten om eerst het weekend in de bergen door te brengen.
Vrijdag hebben we de route van de “seismiles” gedaan naar El Paso de San Fransisco waar we op 4200m hoogte zijn gestopt in Las Grutas, waar de douane ons uitlegt dan de Pas was gesloten tot de volgende ochtend. We zijn weer gedaald tot het refuge Pastos Largos op 3267m om er de nacht door te brengen. We waren er zeker ook niet alleen, we hebben een leuke avond gehad met 3 andere groepen wandelaars. Zaterdag, zijn we vertrokken van de refuge en hebben we geprobeerd de Balcon del Pissis te bereiken op 4659m hoogte, maar Louis kreeg hoofdpijn tijdens de rit dus we besloten om terug naar beneden te gaan. We hebben de nacht doorgebracht bij de ingang van de Canyon del Indio die we ervoor hadden bezocht om daarna weer naar de camping Los Olivos te gaan om ze een weekje te helpen.