Alle beschikbare artikels...
De eindeloze vlaktes 29/01/2024
We verlaten La Falda op dinsdag nadat we zijn bijgekomen van onze gauchosdag op zondag en een bezoek hadden gebracht aan het tweede huis van Matias.
Omdat de auto vorige week een foutmelding aangaf met het motorlampje, heb ik van onze rustdag gebruik gemaakt om de foutcodes via de ODB-aansluiting te lezen om te begrijpen dat het de EGR-klep was die gesloten bleef. Terwijl ik de handleiding las, begreep ik dat het afkomstig was van een deel van het anti-vervuilingssysteem, dus zei ik tegen mezelf dat de motor schoon moest geblazen worden. Ik heb toen geprofiteerd van een moment dat de motor erg warm was en heb een paar keer snel geaccelereerd, waardoor het lampje op het dashboard uitging. Die maandag ben ik ook naar een lubricenter geweest, een winkel gespecialiseerd in filters, oliën en andere auto-additieven, in de hoop daar een reinigingsadditief voor EGR-kleppen te vinden. Tot mijn grote spijt wisten ze, nadat ik met drie van deze winkels had gesproken, in La Falda niet wat de EGR-klep was. Blijkbaar zijn er maar een paar modellen hiermee uitgerust, zoals het nieuwe model Berlingo (bij ons de oude) waar onze vriend Christian in Frankrijk mee rijdt. Onze Isuzu Dmax met de euro4-norm wordt hier verkocht onder het merk Chevrolet Dmax en heeft behalve de katalysator geen andere anti-vervuiling technologie.
Toen ik het speciale additief niet kon kopen omdat het in deze regio niet te verkrijgen was, heb ik, toen de motor weer warm was, ruim twintig minuten rondgereden met minimaal 3000/3500 tpm om het volledige anti-vervuilingsgedeelte van de motor schoon te maken. Dit uiteraard na het vooraf schoonmaken van het luchtfilter voor de vijfde keer deze reis.
Van Córdoba tot aan de Uruguayaanse grens zijn er (bijna) geen echte toeristische trekpleisters behalve Mar Chiquita en de prachtige openluchtmusea met oude treinen en tractoren. Omdat we deze op de heenweg bijna allemaal hadden bezocht, hebben we daarom deze keer goed doorgereden. Alles deed ons weer denken aan die eindeloze vlaktes van het begin van onze reis. Eenmaal voorbij Córdoba, ging het landschap van zonnebloemveld naar maïsveld naar sorgo-veld met vervolgens een enorme vleesboerderij en weer een sojaveld en vervolgens opnieuw een melkboerderij... Kortom, we doorkruisten de vlaktes die bestemd zijn voor de massalandbouw om het land te voeden . We denken hierbij eventjes aan de boeren in Frankrijk die momenteel staken: hoe we kunnen vechten tegen deze industrie, die weinig beperkingen heeft met het gebruik van meststoffen en pesticiden. (Dit wordt heel duidelijk gemaakt door de grote reclameposters langs de kant van de wegen. Daarbovenop ben ik ervan overtuigd dat het beter zou zijn om na te denken over een meer doordachte landbouw met respect voor de natuur.)
De stop aan de rivieroever bij Rio Primero was tot onze grote verrassing dezelfde als op de heenweg, maar deze keer was het gras ruim 70 cm hoog. We moesten ons een weg banen met mijn machette om bij de rivier te komen. Het was grappig om te zien dat onze kinderen zich onze lunchstop bij Rafaela herinnerden waar we deze keer op donderdag sliepen. Vandaag zijn we vrij snel de grens met Uruguay overgestoken na een snelle douanecontrole en nadat we de papieren voor het voertuig hadden geregeld.
We verlaten Argentinië vol herinneringen, we zullen nooit het hartelijke welkom en de warmte van de inwoners vergeten. Vaak waren ze heel nieuwsgierig naar waar we vandaan kwamen, wat we van hun land hadden gezien, waar we heen gingen of waarom we deze reis maakten. We zullen ons nog lang alle mensen herinneren die we hebben ontmoet en die zeker wilden zijn dat alles goed ging, die ervoor wilden zorgen dat we niets tekort kwamen, en die zo goed en zo kwaad mogelijk wilden helpen. Gisteren nog, bij aankomst in Santa Anita op de gemeentelijke camping zagen we dat de camping vol was. Maar een echtpaar, geïntrigeerd door ons voertuig, ging bij de ingang praten en vond een plekje in de schaduw achterin. Korte tijd later vroeg een andere persoon om startkabels en op mijn beurt hielp ik deze persoon met het gebruik van onze booster. Dit opende een nieuwe discussie waarbij we een hele hoop informatie kregen voor de rest van onze reis. Kortom, we hebben enorm genoten van dit rustigere leven, de openheid en beschikbaarheid van iedereen.
We hebben nog een laatste keer getankt voordat we de grens overgingen, behalve het feit dat de diesel aan deze kant veel goedkoper is, is deze ook van betere kwaliteit omdat ze net als bij ons ook een premium versie aanbieden. In Uruguay hebbende meeste tankstations alleen maar een soort diesel, meer bedoeld voor de landbouw en vrachtwagenchauffeurs omdat iedereen op benzine rijdt. We hopen geen EGR-problemen te hebben en over twee weken Montevideo te bereiken, na een bezoek aan het noorden van het land. Normaal gesproken gaan we via Punta del Diable en Punta del Este terug langs de Atlantische kust reizen.