Alle beschikbare artikels...
UFO’s en een zonsverduistering 17/10/2023
We zitten nog steeds in de provincie van Cordoba, terwijl we richting Tanti reden, zagen we dat de bosbrand die ons ervoor 4 uur lang de weg had geblokkeerd, fameus uit de hand was gelopen. Wat we dachten een opzettelijk brandje te zijn om onderhoud te plegen zoals in het Park El Palmar, om het milieu te beschermen en binnendringende planten te verbranden, was hier helemaal iets anders. Door de sterke wind was de brand oncontroleerbaar geworden en bedreigde het de stad Carlos Paz. Voor ons, behalve het feit dat we de grote rookwolken in de verte zagen, dat we een kleine omweg moesten maken vanwege een afgesloten weg en dat we talrijke brandweerlieden en vrijwilligers (die zich mobiliseerden om de brand te bestrijden) gezien hebben, zijn we van gevaar gespaard gebleven. We waren de dag ervoor gepasseerd en konden toen in de verte de rook uit het zuiden zien komen.
We gaan langzaam terug naar het noorden en maakten een stop naast Capilla del Monte, een stad die beroemd is vanwege het kijken naar UFO's. We zaten lekker twee dagen aan de oevers van het meer El Cajón, maar hebben geen UFO gezien ;). De weersvoorspelling voorspelde voor de tweede dag windsnelheden van meer dan 75 km/u en hevige regen, dus we zeiden tegen onszelf dat we goed in de beschutting van de duinen zaten. Nadat we de dag ervoor een voorraad hadden ingeslagen en alles in onze koelkast hadden gezet, had hij iets meer verbruikt dan normaal en was onze batterij gedurende de nacht onder de 30% gedaald. Meer dan alleen een beetje dreigen, deed de regen in de vroege ochtend niet en toen we prachtige opklaringen aan de hemel zagen, hebben we het zonnepaneel geïnstalleerd en konden we in de loop van de ochtend de batterij eindelijk goed opladen. Onze koelkast verbruikt iets meer dan verwacht, wetende dat het elke dag rond de 29/33° is, gelukkig zijn de nachten vrij koel en wordt het 10/12° in de vallei. Tijdens de nacht op hoogte was het in de tent op zijn koudst zo’n 5°, de temperatuurlimiet van onze slaapzakken. Wij hadden ons erop voorbereid door fleecedekens aan te schaffen en hebben de wintervoering van onze tent nog niet getest.
Nog steeds op weg naar het noorden, laten we nog eventjes La Rioja opzij om de zoutwoestijn Las Salinas Grandes te gaan bekijken, stoppen we bij Cruz del Eje. We installeren ons onder de langste dam die we ooit hadden gezien, de grootste van Zuid-Amerika, in een echt groene omgeving aan de rand van een kleine rivier waar veel eenden, ganzen en andere vogels zich hadden genesteld. De volgende dag namen we na het school de weg richting Deán Funes om dichter bij de Salinas Grandes te komen. Gedurende de hele reis ontmoeten we en sympathiseren we met veel mensen en wanner we zeggen dat we de beslissing voor deze reis hebben genomen nadat we hadden vernomen dat ik diabetes had, vertelden verschillende mensen ons dat de zorg in openbare ziekenhuizen gratis was voor iedereen, en zelfs ook voor ons buitenlanders. Dat is goed om te weten.
Bij Deán Funes nodigde de conciërge van de camping de volgende ochtend, nadat hij had begrepen dat we Fransen waren, me uit om naar de Franse radio te luisteren die hij per satelliet ontving. Het was vreemd om na anderhalve maand Spaans Frans te horen spreken. Nadat we een lekkere warme douche hadden genomen en ons kamp hadden ingepakt, bezochten we de Salinas Grandes-woestijn en maakten we een aantal perspectieffoto's zoals elke toerist. Met een heel duidelijk zicht op de zon en de mogelijkheid om vanaf deze locatie getuige te zijn van de gedeeltelijke zonsverduistering, bleven we daar een tijdje. Hoe dichter het tijdstip van de zonsverduistering naderde, hoe meer bezoekers er arriveerden. Standjes werden opgezet, er stond hier duidelijk iets te gebeuren. Het was een evenement van de organisatie “Viaje a las Estrellas” die ter gelegenheid van de zonsverduistering een techno- en dans “Silent Party” organiseerde met yoga- en meditatieworkshops.
Omdat ik dit moment van de zonsverduistering had voorbereid om het aan Leon en Louis te laten zien, had ik een cd bewaard die langs de kant van de weg was gevonden en een stuk karton met een klein gaatje om de zonsverduistering op een blad als een Pin Hole te projecteren, zoals in fotografie. Hierbij was niet op deze organisatie gerekend, die meerdere telescopen had, uitgerust met geschikte filters om de zonsverduistering live en van dichtbij te kunnen zien. Dankzij de vriendelijkheid van de organisatoren konden we de gedeeltelijke zonsverduistering door een echte telescoop zien. We keerden terug naar Deán Funes voor de nacht, de Salinas Grandes Park Parkwachters hadden ons vriendelijk laten weten dat het verboden was om in de buurt van het park te kamperen.
We gaan nu terug naar Falda om Matias te ontmoeten en misschien onze eerste Workaway-ervaring op te doen.